Ik heb exact 13 minuten om deze blogpost te schrijven, want dan moet ik er vandoor! Het zal wel voor een groot deel aan mijn gebrekkige planningscapaciteiten liggen, maar het is deze week vrij druk geweest. Behoorlijk wat zitten 'rondhossen' voor mijn vrijwilligerswerk om kopieën te laten maken, materiaal bij elkaar te zoeken, vergaderingetjes volgen en het lesgeven zelf, natuurlijk.
Maandag, de eerste keer dat ik aan een nieuwe groep lesgaf, was ik diep tevreden -ja, zelfs voldaan. Het is zo dat als je alles al eens een keer hebt 'gegeven' je je minder hoeft in te spannen om de stof over te brengen. Je weet waar de leerlingen zullen over struikelen, wat je sneller kan afhaspelen, welke idiote mopjes je op welk moment kan vertellen,... die dingen helpen om meer te kunnen genieten van het lesgeven. Het ligt ook aan andere zaken, zoals de gemiddeld hogere leeftijd van de mensen die de cursus Engels volgen. Misschien is het ook simpeler om 's avonds les te geven, aangezien de meesten dan al afgepeigerd zijn van de lange (werk)dag, en kalmer zijn. Wat er ook van zij, ik hoop stellig dan ik nog vaak in dezelfde mate me amuseer.
Gisteren was het minder leuk. Ondanks mijn beste pogingen om mijn collegae van de bibliotheek wars te maken van mijn planning en het uurrooster dan ik hanteer, lukt het hen verduiveld vaak om van niets te weten of mensen te desinformeren. Mocht ik een minder kalm persoon zijn dan zou ik mijn baas, Angel, een hoogst sympathiek maar iets of wat verwarde man met een te grote appreciatie voor vrouwen, al lang gewurgd hebben. Typische conversatie:
'Laurens, morgenavond om 7 uur is er een prachtige boeklancering, je moet zeker komen!'
'Euhm, maar Angel, morgen om 7 uur hoor ik les te geven in die zaal. Dat weet je toch?'
'Ach ja, nu je het zegt.'
Dus regelmatig dien ik me met schadeinperking te amuseren.
----------
Mijn waardering voor Duitse meisjes is de laatste maanden fel gestegen. Ja, ik begin zelfs dat enge Duitse taaltje schattig te vinden!
----------
Eigenlijk dien ik hier een foto bij te plaatsen, maar goed, u hebt een vindingrijke fantasie, dus dit kan u zich wel voorstellen:
vele Paraguayaanse winkels en restaurantjes hebben uit de populaire (Amerikaanse/Engelstalige) cultuur ontleende namen. Soms is die naamkeuze logisch (een drankenverdeler die 'Homero's beer'(sic) noemt - met op de gevel een slecht gekopiëerde versie van Homer Simpson), maar soms is die naamkeuze volstrekt onbegrijpelijk. En daarom vrij grappig. Telkens ik voorbij de hamburgertent 'Darwin's burguer'(sic) kom kan ik een glimlach niet onderdrukken. Ik zie het verband tussen de bedenker van natuurlijke selectie en hamburgers niet. U wel?
(En neen, 'Darwin' is niet de naam van de uitbater, niet zoals 'McDonald's'. Het gaat wel degelijk over Charles Darwin.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Het verheugt ons ten zeerste weer eens wat nieuwtjes te lezen!
En ook dat je het leuk vindt om les te geven. En ook dat je de mensen niet wurgt telkens ze afspraken niet nakomen (gelukkig beschikken jij en papa over hetzelfde geduld, want anders waren hier ook al ettelijke moorden op het eiland gebeurd...).
En ja hoor, enge duitse meisjes kunnen best fel en schattig zijn, geef ze een kans! Duits is geen wereldtaal, maar best nuttig om een mondje te kunnen spreken!
En NEEEEEEEN ! Onze fantasie is niet vindingrijk genoeg om ons die restaurantjes voor te stellen!!! Wij willen FOTO'S en FILMPJES!
Van bijv. een Darwin hamburger met alles erop en eraan op een bord, die jij opeet samen met een duits meisje met blonde vlechten! ;-)
jeuj!
Lieber Flor,
Natürlich ist die Deutsche Sprache sehr toll. Es überascht mir, dass du dass nur jetzt mitgekriegt hast.
Viel Spass, auch mit den Deutschen Mädels,
Een reactie posten