Ik houd een beetje een gekooid gevoel over aan de laatste twee dagen. Overdag naar buiten gaan zonder begeleiding van mijn zusje Tami mag ik niet. Als het donker is gaat er niemand naar buiten. Alle huizen in deze buurt zijn omgeven door muren met prikkeldraad (zie titel), elektrische poorten en hoge hekken. Deze zaterdag zal ik voor het eerst naar downtown Ciudad Del Este kunnen gaan, daar kijk ik naar uit.
Morgen beginnen mijn lessen Spaans, die 3 weken (72 uur) zullen duren. (Aangezien ik niet op eigen houtje de bus mag nemen zal ik telkens in een taxi vervoerd worden.) Spaans spreken is voor mij nog steeds een worsteling. Ik ben het woord "Qué" al danig beu!
----------
Mijn mamá is hier net binnengestrompeld, ze komt terug van een congres in de hoofdstad. Vandaag nog vertrekt ze weer naar een andere werkgerelateerde toestand. Een drukbezette vrouw, blijkbaar. Ik zal het dezer dagen moeten stellen met het gezelschap van Tami en Oli -de huishoudster- en Lassie -de hond. Die laatste krijgt trouwens niet zoveel affectie van mijn familieleden (ze lachen het beestje uit met haar omvang), terwijl het een enorm tof dier is. Ik kan haar wel minutenlang liefdevol op het kopje kloppen.
----------
Guillermo, een jongen van 16, is de zoon van een vriedin van mamá Graciela. Hij is bevriend met Tami, en is me ook komen begroeten in Asunción. Een heel vriendelijk baasje, die me tot nu toe fel heeft verbaasd met zijn intelligentie en interesse. Hij heeft me uitgenodigd om naar een soort van wetenschapstentoonstelling in zijn school te gaan. Yay!
----------
Oh ja, gewoon om u een idee te geven van de slordigheid van AFS: de vader van Tami is NIET overleden, hoewel het zo op de papieren was geschreven. Groot was dan ook mijn verbazing toen hij plots voor de deur stond. De ouders zijn ´gewoon´ gescheiden.
----------
Volgende week wordt de internetverbinding ge-upgraded, en zal het makkelijker zijn om te updaten en foto´s te uploaden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wat een rijkeluiszoontje ben jij daar zeg! Wonend in een sjieke buurt met omheinde huizen, een huishoudster "ter beschikking", vervoerd worden per taxi... En dat terwijl je eigenlijk gekozen had voor de grootste cultuurshock, nl. wonen op het platteland tussen de eenvoudige mensen. (Jaja,wij weten wel dat AFS dàt niet kon regelen voor je! ;-)) Hou moed met het leren van het spaans! Wij zijn er zeker van dat jij het over 1 jaar veel vloeiender zal spreken dan wij (maar dan met een paraguayaans accentje en wij met een canarisch!)
Keep the good spirits, querido hijo! mama en papa
Je bent een braaf baasje, florian! Als de tijd rijp is zal je wel je weg banen door de Paraguayaanse hellholes, chanterend in vloeiend Español! En maak die aspirant-wetenschappertjes die je tegenkomt maar gelijk diets dat de bakermat van alle kennis in Europa ligt, meer bepaald tussen mijn oren, hahahahaha!
Muchas palabras entonces, y despues quanta la segundo vez trabajando dibujos!
Dat ziet er naar uit dat gij daar met u gat in de boter zijt gevallen :p
en nu wachten op foto's! Ik denk dat steve al verlangt naar vrouwen met een snor!
waarschijnlijk zijn de internetverbindingen daar nog beter dan in het ontwikkelingsland belgie waar we het staatsmedia en uitzuigers als teleslet en belgakoe moeten stellen
mvg en tot de volgende:)
Een reactie posten