La conversación

(Oorspronkelijk in het Spaans. C is een 28-jarige man.)


L- Hey, je hebt blauwe ogen. Zijn je voorouders inwijkelingen?
C- Ja, mijn grootouders komen van Duitsland.
L- Ach zo.
C- Zie je liever blonde en blanke meisjes dan donkerkleurige?
L- Voor mij maakt dat niet zo veel uit, om eerlijk te zijn.
C- Voor mij wel. Zo van die negerinnen moet ik niet hebben. Wat dat betreft ben ik een halve Nazi.
L- ???
C- Ik zie dat je daar van schrikt. Laat me het anders verwoorden: ik vind vrouwen met een te donkere huid gewoon niet aantrekkelijk. Ik kan me niet inbeelden om met zo iemand samen te zijn.
L- Het is gewoon wat raar dat je jezelf beschrijft als een halve Nazi. Waar ik vandaan kom wordt dat woord en alles dat er mee gepaard gaat met grootste omzichtigheid behandeld. Het Nazisme heeft een heel donkere periode in de Europese geschiedenis teweeg gebracht.
C- Ja, daar is misschien iets van aan. Maar laat ons toch niet vergeten dat ware het niet voor de Nazi-dokters vele geneesmiddelen en therapieën die vandaag zoveel levens redden nooit gevonden zouden zijn!
L- Euhm, daar kan ik niet mee akkoord gaan. De proeven die werden uitgevoerd op gevangenen waren voornamelijk gericht op het vinden van betere vernietigingsmethodes en het biologisch uitdiepen van raciale verschillen.
C- ...
L- ...


----------

Met als doel om wat meer in contact te komen met mensen van mijn gevorderde leeftijd ga ik (proberen om) wat lessen mee (te) pikken in de plaatselijke universiteiten. Toen ik aan mijn gastmoeder vroeg wat zij zou suggereren als manier om meer contacten op te bouwen met leeftijdsgenoten zei ze me droogjes: "Ga naar het centrum, drink een sapje in een bar en begin met vrouwen te praten." Daar wist ik eventjes niet wat op te zeggen. Zeker omdat het allemaal in het Spaans moet gebeuren valt zo'n onderneming niet te onderschatten.
Ik zal al beginnen met op een slinkse wijze aula's binnen te glippen, en daar wat mensen aan te spreken.
Yay!