Ziehier drie briefjes van 1000 Guaraní, die elk zo'n 17 eurocent waard zijn. Deze biljetten zijn gedrukt in 2004.
----------
Met mij gaat het goed, dankuwel. Er resten me nog 5 maanden in Paraguay/Zuid-Amerika. Ik ben aan het afwegen hoe ik die het beste kan invullen. Dat ga ik doen door alle mogelijkheden op een groot papier te schrijven, en dan met een pijltje naar dat blad te gooien. Dat maar om aan te geven dat er veel dingen te doen zijn, en er een beperkte tijd/energie is.
Gisteren naar een bar geweest waar ze oude obscure (maar internationale) hits* door de playlist mangelden. Om een of andere reden raakte dat een nostalgische snaar in me en herbeleefde ik wat jeugdsentiment. Soms word je op verrassende manieren herinnerd aan de culturele wortels, en word je een onverwachte appreciatie gewaar van zaken die mocht je nog in het thuisland zijn onopgemerkt zouden blijven. Omdat ik niet zo warmloop voor de Zuid-Amerikaanse popmuziek die ik hier hoor, noch voor sommige andere vormen van lage cultuur (hoge cultuur is nauwelijks te vinden in Paraguay) heb ik me al meer dan eens afgevraagd in welke mate ik me kan 'aanpassen' aan dit land. Ik merk een reactie in me op om een positief vooroordeel te vormen over Vlaamse, Belgische en Europese dingen.
Over aanpassingsmoeilijkheden gesproken: buitenlandse meisjes die hier verblijven liggen vaak in de clinch met hun gastmoeders. De meisjes willen vrijheid en de gastmoeders willen dat hun tijdelijke dochters de regels volgen en willen altijd op de hoogte gehouden worden. De gastmoeders lijken des te erger te zijn in de Parana Country Club, waar de zeer rijken wonen en waar ook de meeste buitenlanders gehuisvest zijn. Vele inwoners van die exclusieve buurt (zo'n duizendtal gezinnen) vrezen dat hun spruitjes gekidnapt zouden worden. Een enigzins begrijpelijke vrees, maar meestal uit proportie, grenzend aan paranoïa. Waarschijnlijk ook soms een handig argument om niet te veel last te hebben van hun gasten. Diepgaande en eerlijke communicatie wordt vermeden in deze gezinnen, wat ongenoegens doet etteren.
Gelukkig is mijn gastmoeder vrij ontspannen in haar relatie met mij. Beseft ze dat ik geen klein kind meer ben (vier-en-twintig jaar ben ik al!) en heeft ze nog nooit een reden gehad om haar vertrouwen in me op te zeggen. Mooi zo.
*Erasure - 'A little respect'
6 opmerkingen:
Vaya Lorenzo, die geldbriefjes lijken wel opgedolven te zijn uit een houten schatkist in het vochtige oerwoud en lijken minstens van het jaar 1873! Maar goed, veel waard zijn ze toch niet...
Uit een klein rekensommetje van papa blijkt dat bijv. een brood van 2 euro dan elfduizend (11700) guarani ongeveer kost. En een huis van laat ons zeggen 100000 euro, kost ong. 600 miljoen guarani!!
Hier nog een tip voor de komende 5 maanden: schaf jezelf een metaaldetector aan en ga op zoek naar waardevolle munten en goud, hehe! Zoek op in de BIB op welke locaties je het meest kans maakt.
Overigens: hoe kan je je studenten Engels motiveren om meer te studeren? Wel, je kan zeggen dat diegene die het meeste punten haalt op zijn/haar examen, een gratis reisje naar Tenerife, Costa del Silencio wint! Zou dat geen goede incentive zijn? (Misschien kan dat dan "toevallig" één van je bevallige favo studentinnetjes zijn...)
Florke, je bent geweldig maar je mama is gewoon ontzettend grappig. Haar commentaren maken jouw blog nog amusanter om te lezen. Ik kijk er al naar uit je terug te zien in de zomer. Maar geniet nu nog maar volop van het warme weer en de 'speciale' gewoontes en mensen in Paraguay.
Liefs Nele
Hallo Nele! Mercikes hé! Eindelijk eens iemand die mijn schrijfsels weet te appreciëren!!! (want of "Florke" mij zo grappig vindt, dat weet ik nog zo niet... zéér kritisch manneke hoor! Mààr: wel een onvoorwaardelijke fan van de blogspot van je broer;-)
Potverdorie Nele, doordat onze hond net in mijn tenen begon te bijten, toen ik klikte , heb ik op "Anoniem" gedrukt, maar je weet wel dat ik dat geschreven heb hé! Laurens'mama alias Stella
ain t no mountain high enough, ain t no valley low enough, ain t no river wide enough to keep me from getting to you.
peace out
KL
Koen, je reacties worden met de dag fijnzinniger!
Een reactie posten