maandag 15 juni 2009

sintechos agrios / sintechos dulces

Vorige maand, de 15de mei, was het de onafhankelijkheidsdag van Paraguay. Zoals de traditie het wil wordt er op die dag steeds een defilé gehouden, maar omdat het toen pijpestelen aan het regenen was werd het hele boeltje uitgesteld. (Áls het regent in Paraguay worden alle activiteiten doorgaans teruggeschroefd of zelfs gewoon uitgesteld.) Vorige week werd er de tweede poging tot defileren ondernomen, met succes. Het waren vooral schoolkinderen die de stoet vulden, met als grootste attractie de majorettemeisjes.



Veel van mijn leerlingetjes stapten ook mee op. Zoals dit meisje, Denisse.



--------

Gisteren met het gastgezinnetje een uitstapje gemaakt naar Villarrica, een kleine stad in het midden van Paraguay. Dat was best wel leuk, omdat ik nu een (nog) beter beeld heb van Paraguay. Ik herinner me dat ik een jaar en een half geleden gereed was om op het Paraguayaanse platteland te wonen, maar zo is het dus niet uitgedraaid. Het zou héél anders geweest zijn mocht ik effectief in een of ander gehucht hebben gewoond. Weinig comfort, een heeeel traag leven, zo goed als afgesneden van de buitenwereld. Zoals Tamii, mijn gastzusje hunkerend zei toen we rechtsomkeer moesten maken op een te onbegaanbare weg: "Ik wil terug naar de beschaving!".



Gegeten: 'Asado' (gegrild vlees, vergelijkbaar met barbeque, maar dan met heelder hompen vlees) in een haast onvindbaar restaurant (aan 20 mensen de weg gevraagd) en ijscreme, in een haast onvindbaar ijssalon (aan 13 mensen de weg gevraagd).

In het ijssalon. Graciela links, in het midden Tamii en ik rechts op de foto. (Iemand had gezegd dat in dat ijssalon het beste ijs van Villarrica te vinden was. Dat was misschien een overdrijving. Of zoals Tamii zei "Bah, deze bucht wil ik niet opeten!")


Magno - Tamii's vader, ik, Tamii en Graciela. Deze foto werd genomen in een klein dorp met een ononthoudbare naam (Yatipu'i, als ik een poging moet doen) dat gekend is omwille van de handgemaakte kleren.


En om te besluiten een (betere) foto van Minerva.

1 opmerking:

mama en papa zei

Als het in Tenerife regent (wat véél minder gebeurt dan in Paraguay, als ik de statistieken mag geloven), dan wordt de "alerta naranja", het "oranje alarm" uitgeroepen meestal. Dat betekent dat de overheid aanraadt in huis te blijven, bouwwerkers en andere openluchtwerkers houden op met werken, scholen blijven tijdelijk gesloten, wegen worden afgesloten, enz. Wij vinden dit bijzonder grappig, komende van een regenland waar men dit alarm dan wel quasi om de andere dag zou moeten slaan...
En, Laurens, nu je tijd in P. er bijna opzit: had je die liever op het platteland doorgebracht of in een stad? Wat ware het interessantst of het nuttigst geweest voor jou??? We zullen het nooit weten...tenzij je er nog een jaartje bijdoet in Yatipu'i? Back to basics! Traag leven, geen comfort, zou wellicht niet slecht zijn als ervaring, qué piensas?