Siempre hay una primera vez

Na mijn gsm aan de overvallers gegeven te hebben dacht ik "is het zo al niet genoeg, jongens?", en greep ik de pols van de kerel met het pistool vast om hem te doen inzien dat ik mijn portefeuille niet wou afstaan. Héél hard dacht ik daar niet bij na, dat kan ook niet, in die enkele momenten dat zoiets gebeurt. Zoals toen ik voor de eerste keer werd bestolen -hoewel toen minder spectaculair- kan ik bewondering opbrengen voor de professionaliteit van de overval. Gedurfd ook, want in volle dag en in een vrij drukke straat. Niet eens zo ver (250m) van mijn huis.
Het is een gekend fenomeen: 2 dieven op een motorfiets. Ik was dus vrij argeloos aan het wandelen over een straat die ik al honderden keren heb bewandeld, toen een kerel van een motorfiets sprong, maar me toesnelde en iets schreeuwde in de zin van "¡Dame tu celular!" ("Geef me je gsm!"). Nadat ik die wat aarzelend had gegeven vroeg hij me -op vrij onbeleefde wijze, moet ik eraan toevoegen- mijn portefeuille. Zonder een welomlijnd idee te hebben van wat ik daarna zou kunnen doen begeleidde ik de hand van de kerel met het geweer weg van mijn borst, gebarend van "neen, de gsm is al genoeg." Zij moeten ook zoiets gedacht hebben, want na wat getreuzel sprong de dief weer op de motor, en verdwenen ze in de door de zon blankstaande straten van Paraguay.


----------

Tot dusver heb ik nog maar één cultuurschokje opgelopen: de aanleiding was de houding van de familie van mijn ex-vriendinnetje Alejandra naar mij toe. Die houding valt eufemistisch te omschrijven als 'afwijzend'. Alejandra miste de financiële zelfstandigheid en emotionele souplesse om in te gaan tegen de externe krachten die een relatie niet genegen waren. Om volstrekt onbegrijpelijke redenen overigens, ik was zo voornaam als menselijk mogelijk, en maakte geen punt van de verschillen in levensvisie die er waren tussen Alejandra (haar familie) en mij. Vandaar de 'cultuurschock'. Voor mij is het niets nieuws, maar het blijft een jammerlijke vaststelling: dat mooie dingen als liefde, een open geest en levensgenot gefnuikt kunnen worden door een starre en religieus geïnspireerde levenshouding.
Van mijn kant had ik niet meer kunnen doen om de relatie levensvatbaar te houden. Het was in elk geval de moeite waard om het eens geprobeerd te hebben - hoe kort het ook moge geweest zijn. "He probado."

----------


Maar er is ook toffer nieuws! Ik ben begonnen met mijn eigen lesjes Engels en Tekenen te onderwijzen. Dat valt opperbest mee. Daar ik ben begonnen van nul -zonder enige veronderstelling van voorkennis- is het lesgeven niet zo moeilijk.
Op deze eigenste moment is Tami samen met een klasgenote Engelse grammatica aan het afhaspelen voor mijn neus omdat ze een examen hebben binnen enkele uren. Regelmatig vraagt ze me iets, en ik moet bekennen dat de complexere grammatica uitleggen niet eenvoudig is.

In het weekend enkele foto's! Misschien! ;)



Daaaag!