Goeiedag, webloglezer!
Hieronder vindt u het gestroomlijnde verslag van mijn reisje naar de hoofdsteden van Argentinië en Uruguay, Buenos Aires en Montevideo, respectievelijk.
Laat ik met het minst interessante van het verhaal beginnen door de in totaal 22 uur durende busreizen te beschrijven: pokkesaai. De laatste twee uur waren moordend, en ik dacht 'vervloekt, ik had beter het vliegtuig genomen'.
Deze iets of wat negatieve gevoelens verdampten echter vrij snel toen ik aankwam in Buenos Aires. Vanaf het eerste moment was ik zeer gecharmeerd door de architectuur. Het hééft iets om in quasi elke straat je te kunnen vergapen -al is het maar eventjes- aan de ornamentatie van gebouwen.
'Subte' staat voor 'subterráneo', de metro. Wat steden betreft weet je volgens mij direct wat voor vlees je in de kuip hebt bij het gebruiken van de ondergrondse transportfaciliteiten. En in BA viel dat reuze mee.
De immense 'Abasto' shopping. (Er waren een drietal van deze bogen aan deze straatzijde.)
Wat mijn verwachtingen overtrof was de schattigheid van de uitspraak van de Argentijnen. Tenzij je Spaans machtig bent kan je waarschijnlijk niet zoveel verschil horen tussen het Spaans uit verschillende streken, maar voor mij -gewend aan Paraguayaanse accenten- was het zeer plezierig om de Argentijntjes te horen spreken. Ze spreken even melodieus als Italianen. En die CH en SH klanken! Haha.
Er valt nog een parallel te trekken tussen Italianen en Argentijnen (uit BA), namelijk de stijlvolle klederdracht. Op velerlei manieren leek BA me een ideale kruising tussen Zuid-Amerika en Europa. Het heeft de typische flair en 'zuidersheid' van Zuid-Amerika, maar ook de verfijndheid en het culturele platform van Europa.
Mooie vrouwen in overvloed.(Op de achtergrond het 'Roze Huis', waar de vrouwelijke president van Argentinië, Kristina Kirchner, werkt.)
Dit is een foto genomen op dezelfde 'plaza' als hierboven. Een ceremoniële vlagnaarbenedenhaling, zo leek het wel! (Dat was het ook!)
Omdat ik slechts weinig tijd tot mijn beschikking had om de stad te leren kennen heb ik vooral rondgewandeld in het centrum. BA is een heel grote en DRUKKE stad, en om alles te zien heb je waarschijnlijk 5 dagen of meer nodig. Een gevoel van nietigheid overviel me meer dan eens bij het verloren geraken in de mensenzee.
's avonds was ik naar een Tango-show geweest, dat niet zo verrassend was, maar wel amusant. Om dat ik als een van de enige mensen daar gans alleen mijn maaltje zat te eten (wat ík niet zo erg vond) nodigden drie Braziliaanse vrouwen (van 30, 29 en 25) me uit om aan hun tafel plaats te nemen. Het duurde een vol kwartier om te besluiten welke taal het beste was om te communiceren. De keuzes waren Spaans/Frans/Engels/Portugees. (Uiteindelijk werd het Engels.)
Een foto genomen in een van de belangrijkste kerkhoven in de stad. (Belangrijk in de zin dat er veel tombes zijn van invloedrijke Argentijnse figuren.)
Om naar Montevideo te gaan nam ik de boot ('buquebus'). Slechts drie uur duurde die tocht. En het was comfortabeler dan ik had ingeschat.
De Uruguayaanse vlag. (Lachend zonnetje!)
Het was een gans andere ervaring om in MV te zijn. In vergelijking met BA is alles er kleinschaliger, overzichtelijker en minder hectisch. Een beetje bizar, want MV telt 1,9 miljoen inwoners. (Dat is iets meer dan de helft van het ganse land.)
De city-tour die ik had genomen was heel leerrijk. (Er zijn twintig miljoen koeien in Uruguay!) Onze guitige gids sprak in Portugnol (mengeling Spaans en Portugees, want er waren ettelijke Portugese toeristen in de bus) en Engels. Een mopje waaraan hij zich schuldig maakte:
Vroeger noemde men Uruguay 'het Zwitserland van Zuid-Amerika'. Nu noemt men het 'het Uruguay van Zuid-Amerika'.Ook in MV is er veel achitecturale pracht.
Plaza constitución, een van de belangrijkste pleinen in de stad. (In schaal misschien de helft van de plazas in BA.)
El parlamento. Een indrukwekkend gebouw.
Een belangrijk punt: in zowel BA als MV voelde ik me 10 keer veiliger dan in Ciudad Del Este. Een vijftal Argentijnen en Uruguayanen drukten me wel -uiterst gemeend- op het hart om zéér voorzichtig te zijn omdat 'ze je op elke straathoek kunnen beroven', maar ik dacht 'jongens toch, jullie zouden eens moeten weten hoe het er aan toegaat in Paraguay!'. Het was een verademing om eens niet voor elke winkel en op elke straathoek een gewapende wachter te zien staan. Het valt gewoon niet te vergelijken. Ik beweer niet dat er geen dieven zijn in BA of MV, maar je hoeft er tenminste niet elke 20 seconden over je schouder te kijken.
Na een zeer 'geconcentreerd' verblijf van iets minder dan een dag nam ik de boot terug naar BA - met een beetje vertraging, waardoor ik mijn busaansluiting miste. Geen erg, want enkele uren later kon ik de volgende bus nemen. 21 uur later arriveerde ik weer in mijn vertrouwde (maar lelijke en onveilige) Ciudad Del Este.
----------
Aan allen die mijn blog lezen: proficiat! En bedankt voor de interesse.
Hally, volgens mijn visuele metingen is de gemiddelde borstomvang van de Paraguayaanse vrouwen groter dan die van de Europese. Ik hoop dat dit een afdoende antwoord is op je vraag.
Graag had ik nog eventjes de blog gepimpt van een vriend van me die door Canada trekt: http://stevemeuris.wordpress.com/
Ga kijken zonder dralen!
