maandag 29 september 2008
vrijdag 26 september 2008
Corazones destrozados
Dit is het eerste weekend dat ik alleen thuis ben. ´Alleen´ is een relatief begrip, want de huishoudster is er ook nog. De rest van de familie is naar Asuncíon waar er een soort van conventie doorgaat voor jongeren. Ik had weinig zin om me voor de derde week op rij te begeven naar de hoofdstad na het debacle van vorige week. Door het relatief hoge verwachtingspatroon dat ik had in verband met mijn ontmoeting met de Française was er een goed voelbare weerslag. Zo heb ik deze week tot 72% minder vrouwen versierd. Zó van slag was ik!
Oh ja, het concert van vorige week was behoorlijk slecht. Mijn Amerikaanse vriend en ik zaten ons stierlijk te vervelen terwijl de Paraguayanen in het stadium haast door het lint gingen bij de minste aansporing van de ster-rappers (dingen in de trant van "Paraguay, wat een fantastisch land!"). Dat was dus ook al geen opsteker.
----------
Deze avond ga ik naar het verjaardagsfeestje van Florence Verschraegen, andere Belgische in CDE. Ik zal eindelijk de mythische proporties van het huis van haar gastgezin kunnen gadeslaan. Het contact met mijn medeAFSers beperkt zich tot de Taekwondolessen, die overigens best meevallen. Echt hard gaat het er niet aan toe -het is een gezellige bedoeling met kleine kinderen en al. Vanaf het moment dat ik me fit genoeg voel ga ik een wat ruigere kickboxingclub opzoeken zodat er wat meer bloed gaat vloeien.
---------
Inmiddels in de Municipalidad:
Ik heb deze week behoorlijk wat getekend op mijn werk - uploads daarvan zullen binnen 52 uur op deze webpagina verschijnen. Tevens heeft een struise 60-jaar oude Paraguayaan me uitgedaagd om met me te armworstelen. Ik ging op zijn uitnodiging in en terwijl veel collega´s erop zaten te kijken verloor ik behoorlijk kansloos. Vergis u niet: dit vond ik fijn, want er was een echt contact met de Paraguayanen. Daar monter ik van op.
Tot binnenkort,
uw,
Laurens
Oh ja, het concert van vorige week was behoorlijk slecht. Mijn Amerikaanse vriend en ik zaten ons stierlijk te vervelen terwijl de Paraguayanen in het stadium haast door het lint gingen bij de minste aansporing van de ster-rappers (dingen in de trant van "Paraguay, wat een fantastisch land!"). Dat was dus ook al geen opsteker.
----------
Deze avond ga ik naar het verjaardagsfeestje van Florence Verschraegen, andere Belgische in CDE. Ik zal eindelijk de mythische proporties van het huis van haar gastgezin kunnen gadeslaan. Het contact met mijn medeAFSers beperkt zich tot de Taekwondolessen, die overigens best meevallen. Echt hard gaat het er niet aan toe -het is een gezellige bedoeling met kleine kinderen en al. Vanaf het moment dat ik me fit genoeg voel ga ik een wat ruigere kickboxingclub opzoeken zodat er wat meer bloed gaat vloeien.
---------
Inmiddels in de Municipalidad:
Ik heb deze week behoorlijk wat getekend op mijn werk - uploads daarvan zullen binnen 52 uur op deze webpagina verschijnen. Tevens heeft een struise 60-jaar oude Paraguayaan me uitgedaagd om met me te armworstelen. Ik ging op zijn uitnodiging in en terwijl veel collega´s erop zaten te kijken verloor ik behoorlijk kansloos. Vergis u niet: dit vond ik fijn, want er was een echt contact met de Paraguayanen. Daar monter ik van op.
Tot binnenkort,
uw,
Laurens
zondag 21 september 2008
Mientras tanto en Asunción
Om met het sappigste te beginnen: veel romantiek is er niet van gekomen dit weekend. Het Franse meisje waarover ik het had in mijn vorige post bleek om een of andere bizarre reden verzwegen te hebben dat ze al na twee weken een Paraguayaanse vriend had - een niet zo verwonderlijk feit, gegeven haar schoonheid. Een blauwtje lopen, heet dat dan.
(Toen ik deze ochtend naar een Mexicaans televisie programma aan het kijken was viel een uitdrukking me fel op:´siempre las chicas equivocadas´ -steeds de foute meisjes. Mocht ik in voortekens geloven, dan zou dat er een geweest zijn!)
----------
Plan B dan maar: vanavond ga ik naar een Reggaeton concert met een Amerikaanse vriend genaamd Sam(uel) Mitchell. Reggaeton is de meest populaire muzieksoort hier; het is een soort van Braziliaanse rap dat sterk leentjebuur speelt bij de bling-blingcultuur van de Amerikaanse rappers. Hopelijk wordt het een beetje leuk.
De familie van mijn gezin in Ciudad Del Este, waar ik verblijf dit weekend, zijn fijne mensen. De familie is een rare mengelmoes van tantes, dochters, een oom die ze grootvader noemen, huishoudhulpen die half deel uitmaken van de familie enzovoort. Ik kan goed met ze overweg, wat altijd goed meegenomen is.
----------
Veel van de stad heb ik niet in me kunnen opnemen vandaag, maar de kans bestaat dat we volgend weekend nog eens naar Asunción gaan. Dan zal ik een fototoestel meenemen, kwestie van het allemaal wat aanschouwelijker te maken voor u, mijn geliefde bloglezer.
(Toen ik deze ochtend naar een Mexicaans televisie programma aan het kijken was viel een uitdrukking me fel op:´siempre las chicas equivocadas´ -steeds de foute meisjes. Mocht ik in voortekens geloven, dan zou dat er een geweest zijn!)
----------
Plan B dan maar: vanavond ga ik naar een Reggaeton concert met een Amerikaanse vriend genaamd Sam(uel) Mitchell. Reggaeton is de meest populaire muzieksoort hier; het is een soort van Braziliaanse rap dat sterk leentjebuur speelt bij de bling-blingcultuur van de Amerikaanse rappers. Hopelijk wordt het een beetje leuk.
De familie van mijn gezin in Ciudad Del Este, waar ik verblijf dit weekend, zijn fijne mensen. De familie is een rare mengelmoes van tantes, dochters, een oom die ze grootvader noemen, huishoudhulpen die half deel uitmaken van de familie enzovoort. Ik kan goed met ze overweg, wat altijd goed meegenomen is.
----------
Veel van de stad heb ik niet in me kunnen opnemen vandaag, maar de kans bestaat dat we volgend weekend nog eens naar Asunción gaan. Dan zal ik een fototoestel meenemen, kwestie van het allemaal wat aanschouwelijker te maken voor u, mijn geliefde bloglezer.
donderdag 18 september 2008
kuña ipora rojhaijú
De titel van deze blog is in het Guaraní. De betekenis ervan mag u raden na het lezen van deze blogtekst. (Laat u niet misleiden, mijn kennis van het Guaraní grenst aan het analfabetisme.)
----------
Vanavond ga ik naar een inauguratie van een plein en zwembad in het centrum van Ciudad Del Este. Een perfecte gelegenheid voor de vrouwelijke burgemeester van mijn stad om haar geslaagde projecten in de verf te zetten. (Het ´opruimen´ van plekken waar straatkinderen aan de drugs zaten, havelozen sliepen en jonge meisjes zich prostitueerden.) Er zal ook een feest zijn, waar ik al mijn collega´s van de ´muni´, kort voor gemeentehuis, zal zien. Naarmate mijn Spaans meer en meer begint te vlotten kan ik op een dieper niveau met de Paraguayanen communiceren, en daar ben ik blij om.
----------
Het AFS kamp in Asunción was afschuwelijk slecht georganiseerd, maar zoiets verwachtte ik al wel. De cursussen die we -en met "we" bedoel ik de 13 vrijwilligers van AFS die in Paraguay verblijven- kregen waren bijzonder irrelevant en droegen weinig tot iets bij. Gelukkig was het weekend al bij al nog een succes omdat ik mijn ervaringen kon delen met de andere vrijwilligers -stuk voor stuk bijzonder fijne mensen. Het was geruststellend om te horen in welke mate onze ervaringen gelijkliepen.
Daarbovenop maakte de aanwezigheid van een uitermate knappe Française mijn dagen wel zeer aangenaam. Nog maar zelden heb ik zoveel bekoorlijkheid mogen aanschouwen in de vorm van een meisje dat een overdonderende zachtheid bezit.
Morgen vertrek ik met vage plannen weer naar Asunción om er haar te ontmoeten. Mocht het blijken dat ik wat te hard van stapel ben gelopen kan ik nog altijd de toerist uithangen in Asunción, en er wat vrienden gaan bezoeken!
---------
----------
Vanavond ga ik naar een inauguratie van een plein en zwembad in het centrum van Ciudad Del Este. Een perfecte gelegenheid voor de vrouwelijke burgemeester van mijn stad om haar geslaagde projecten in de verf te zetten. (Het ´opruimen´ van plekken waar straatkinderen aan de drugs zaten, havelozen sliepen en jonge meisjes zich prostitueerden.) Er zal ook een feest zijn, waar ik al mijn collega´s van de ´muni´, kort voor gemeentehuis, zal zien. Naarmate mijn Spaans meer en meer begint te vlotten kan ik op een dieper niveau met de Paraguayanen communiceren, en daar ben ik blij om.
----------
Het AFS kamp in Asunción was afschuwelijk slecht georganiseerd, maar zoiets verwachtte ik al wel. De cursussen die we -en met "we" bedoel ik de 13 vrijwilligers van AFS die in Paraguay verblijven- kregen waren bijzonder irrelevant en droegen weinig tot iets bij. Gelukkig was het weekend al bij al nog een succes omdat ik mijn ervaringen kon delen met de andere vrijwilligers -stuk voor stuk bijzonder fijne mensen. Het was geruststellend om te horen in welke mate onze ervaringen gelijkliepen.
Daarbovenop maakte de aanwezigheid van een uitermate knappe Française mijn dagen wel zeer aangenaam. Nog maar zelden heb ik zoveel bekoorlijkheid mogen aanschouwen in de vorm van een meisje dat een overdonderende zachtheid bezit.
Morgen vertrek ik met vage plannen weer naar Asunción om er haar te ontmoeten. Mocht het blijken dat ik wat te hard van stapel ben gelopen kan ik nog altijd de toerist uithangen in Asunción, en er wat vrienden gaan bezoeken!
---------
woensdag 10 september 2008
Asunción
kleine update:
binnen enkele uren vertrek ik naar Asunción, de Paraguayaanse hoofdstad op 6 uur rijden van Ciudad Del Este. Ik ga er een begeleidingskamp van AFS volgen, dat georganiseerd wordt voor alle vrijwilligers die in Paraguay verblijven. Zaterdagnacht zal ik terugkeren.
Mijn blog zal dus tijdelijk niet geupdate worden.
Voor de rest niet zo heel veel speciaals te melden, vrees ik!
Het ga u bijzonder goed, fijne lezer!
binnen enkele uren vertrek ik naar Asunción, de Paraguayaanse hoofdstad op 6 uur rijden van Ciudad Del Este. Ik ga er een begeleidingskamp van AFS volgen, dat georganiseerd wordt voor alle vrijwilligers die in Paraguay verblijven. Zaterdagnacht zal ik terugkeren.
Mijn blog zal dus tijdelijk niet geupdate worden.
Voor de rest niet zo heel veel speciaals te melden, vrees ik!
Het ga u bijzonder goed, fijne lezer!
vrijdag 5 september 2008
Ayer me robaron por la primera vez
Gisteren ben ik voor de eerste keer bestolen in Paraguay. Helaas een weinig spectaculair verhaal om te vertellen: toen ik wou afstappen uit de bus -een hachelijke onderneming, dat kan ik u verzekeren- heeft een vingervlugge dief mijn rugzak geopend en mijn portefeuille eruitgegraaid. Ik had op dat moment zo´n 200 000 Guaranies erin steken, wat ruw geschat overeenkomt met 40 euro. Al mijn documenten liggen thuis (mijn huis in Paraguay), dus het was enkel een financieel verlies. Nóg voorzichtiger zijn is moeilijk, maar ik zal het proberen. De realiteit van de situatie is echter dat de kans dat je bestolen wordt -al dan niet op gewelddadige wijze- vrij hoog is in Paraguay.
----------
Vandaag zullen mijn 72 uren Spaanse les erop zitten. Naar mijn gevoel bots ik wat meer tegen mentale drempels om de taal te leren, de laatste dagen. Ik denk dat ik inmiddels zo´n 2250 woorden ken, en het gebruik van de meest voorkomende tijden, maar me vlot en foutloos uitdrukken in het Spaans gaat soms gewoon niet. Lastiger vind ik dat ik de mensen soms voor geen bal versta. Daarbovenop is het leren van samengestelde tijden en die dekselse ´subjuntivo´ geen pretje. In het bijzonder handige naslagwerk dat ik in bruikleen heb van de bevallige SK, vriendin van BVE, zijn er 20 pagina´s gewijd aan wanneer de ´subjuntivo´ te gebruiken. *kots*
Voor mijn eigen gemoedsrust ga ik proberen de lat te verlagen, en me van het idee te ontdoen dat ik de taal volledig machtig zal zijn binnen enkele maanden.
----------
Mijn werkweek was, naar verwachting, bijzonder rustig. Ik kijk er naar uit om vanaf volgende week mijn dagplanning te herzien -wegens meer vrije tijd. Ik ga alvast Taekwondo beginnen uitoefenen, hetgeen hopelijk mijn knieen niet zal overbelasten. Tevens lijkt kickboxen me wel leuk. Ik hou u, geachte lezer, op de hoogte.
----------
Binnenkort weer een lading foto´s.
----------
Vandaag zullen mijn 72 uren Spaanse les erop zitten. Naar mijn gevoel bots ik wat meer tegen mentale drempels om de taal te leren, de laatste dagen. Ik denk dat ik inmiddels zo´n 2250 woorden ken, en het gebruik van de meest voorkomende tijden, maar me vlot en foutloos uitdrukken in het Spaans gaat soms gewoon niet. Lastiger vind ik dat ik de mensen soms voor geen bal versta. Daarbovenop is het leren van samengestelde tijden en die dekselse ´subjuntivo´ geen pretje. In het bijzonder handige naslagwerk dat ik in bruikleen heb van de bevallige SK, vriendin van BVE, zijn er 20 pagina´s gewijd aan wanneer de ´subjuntivo´ te gebruiken. *kots*
Voor mijn eigen gemoedsrust ga ik proberen de lat te verlagen, en me van het idee te ontdoen dat ik de taal volledig machtig zal zijn binnen enkele maanden.
----------
Mijn werkweek was, naar verwachting, bijzonder rustig. Ik kijk er naar uit om vanaf volgende week mijn dagplanning te herzien -wegens meer vrije tijd. Ik ga alvast Taekwondo beginnen uitoefenen, hetgeen hopelijk mijn knieen niet zal overbelasten. Tevens lijkt kickboxen me wel leuk. Ik hou u, geachte lezer, op de hoogte.
----------
Binnenkort weer een lading foto´s.
Abonneren op:
Posts (Atom)